Σίγουρα μερικά πράγματα δεν είναι τυχαία... Όσοι με ξέρετε, θα ξέρετε την αγάπη μου για τη φωτογραφία. Πήρα πρόσφατα την ψηφιακή SLR μηχανή μου, δεύτερο φακό, φιλτράκια, θήκες και έχω βρεθεί να πηγαίνω εκδρομή και να σέρνω μαζί μου το μπαουλάκι μου...
Σήμερα λοιπόν έψαχνα για την παλιά αναλογική SLR του πατέρα μου. Θυμάμαι να την είχε πάντα μαζί του. Σε διακοπές, σε εκδηλώσεις, σε απλές καθημερινές στιγμές. Αυτό που δεν είχα ζήσει και αγνοούσα ήταν αυτό που ανακάλυψα σήμερα. Ξέθαψα λοιπόν τη Zenith. Ρώσικο εργαλείο... στιβαρό και αξιόπιστο.. Την επεξεργάστηκα, δεν πολύ κατάλαβα τις ρυθμίσεις... Θα το ψάξω όμως.... Αφού τελείωσα με αυτά που ήξερα, θυμόμουν μία μεγάλη δερμάτινη τσάντα σαν μπαουλάκι. Την έψαξα στην αποθήκη, την βρήκα και την κατέβασα...
Ανοίγοντας το δερμάτινο σκονισμένο μπαουλάκι, ένας κόσμος αποκαλύφθηκε μπροστά μου. Τελικά δεν ήξερα μάλλον τίποτα για τη σχέση του πατέρα μου με τη φωτογραφία. Φίλτρα, tele-converter, converter για macro, φωτόμετρο, ειδικά φίλτρα για εφέ, και τρελός εξοπλισμός για δημιουργία slides. Χαμογέλασα, ένιωσα ευτυχισμένος...
Σε άλλο κουτί, βρήκα μέχρι και αχρησιμοποίητα φιλμ για slides. Καρούλι με τον γάμο των δικών μου και καρούλι από την βάφτιση μου.. Μιλάμε για ταινία πριν το 1980! Ανυπομονώ να βρω χρόνο, να στίσω τον Projector και να δω τα παλιά slides. Αν έχει και κανείς ιδέα που μπορώ να πάω τα παλιά καρούλια να τα κάνω DVD...
Κρίμα να μην είσαι εδώ να μου τα δείξεις και να μου τα εξηγήσεις όλα αυτά....
